وزارت دفاع اسرائیل اعلام کرد در جریان آزمایش سامانه دفاع ضد بالستیک "ختس 3" که به همراه آمریکا ساخته می شود موشک هدف واقع در خارج از جو زمین با موفقیت رهگیری و منهدم شد.
ختس 3 (پیکان 3) ، به عنوان یکی از عناصر سپر موشکی اسرائیل در نظر گرفته شده که قرار است در مقابل تمام خطرات بالقوه از موشک های دست ساز فلسطینی گرفته تا موشک های بالستیک ایرانی دارای کلاهک های متعارف از این کشور دفاع کند.
گسترهٔ تحت پوشش دو واحد آتشبار سیستم پیکان
ختس (در عبری به معنای: پیکان _ انگلیسی : آرو ) نوعی سامانه دفاع ضدبالستیک است که از سال ۱۹۸۶ به طور مشترک توسط اسرائیل و آمریکا تولید میشود و توانایی بالاتری برای رهگیری موشکهای بالیستیک نسبت به سیستم مشابه آمریکایی امآیام-۱۰۴ پاتریوت دارد. این موشک تنها مورد استفاده نیروهای دفاعی اسرائیل است و یکی از اهداف آن دفاع از خاک اسرائیل در مقابل موشکهای بالستیک ایران همچون موشکهای شهاب (1) , (2) , (3) ایران است.
طراحی و تولید این موشک به عهده صنایع هوافضای اسرائیل و شرکت هوانوردی بوئینگ و نظارت بر آن توسط وزارت دفاع اسرائیل و آژانس دفاع موشکی ایالات متحده صورت میگیرد.
نموداری از مراحل رهگیری سیستم پیکان
سیستم دفاع هوایی پیکان از موشکهای مافوق صوت رهگیر ضدموشک پیکان، رادار هشدار سریع صنوبر سبز Elta EL/M-2080، مرکز فرماندهی، مراقبت، ارتباط و اطلاعات لیموی طلایی و مرکز کنترل شلیک فندق قهوهای تشکیل میشود و قابلیت حملونقل را دارد. برد عملیاتی موشکهای سامانهٔ پیکان ۳ تا ۱۵۰ کیلومتر، سقف پروازشان ۱۰۰ کیلومتر و سرعتشان ۹ ماخ (۲۵۰۰ متر بر ثانیه) است.
رادار گرین پاین ((Green Pine بخش اساسی سیستم پدافند موشکی آرو ( ارتقا یافته به سوپر گرین پاین )
این رادار با نام EL/M2090 در فرکانس L-Band کار میکند. سیستم کامپیوتری بسیار پیچیدهء این رادار بر خلاف سیستم دودویی (Binary) از سیستم دهدهی (Decades) استفاده میکند. این امر، کمک شایانی به سیستم پیشاخطار شناسایی اهداف هوایی میکند. صنایع الکترونیک التا (Elta) کمکهای فراوانی به گروه صنایع هواپیمایی اسرائیل (IAI) در طراحی و پیادهسازی رادار و سیستم کنترل آتش «گرین پاین» نمود.
یک تریلی مخصوص، سیستم رادار شامل قسمت الکترونیکی EM/M-2090 و آنتن مخصوص را حمل میکند. در این مجموعه یک سیستم خنک کنندهء سیستمهای الکترونیکی و یک مولد برق AC (ژنراتور) تعبیه شده است. گرین پاین یک جستجوگر الکترونیکی بسیار پیشرفته جهت شناسایی دقیق اجسام دارد. اطلاعات بدست آمده میتواند سرعت، ارتفاع و شتاب هدف رهگیری شده باشد. رادار در باند L یا L-Band و فرکانس بین 500 تا 1000 مگاهرتز کار میکند. این رادار در قسمت «تولید پارازیت رادار» شرکت التا طراحی و ساخته شده است. این رادار قدرتمند با دقت 4 متر، میتواند ضدموشک آرو2 را به سمت هدف رهنمون کند.
این رادار پیشرفته در برگیرنده بخشهای زیر است:
فاز عملیات: L-Band
عملگر دو حالته – سامانه پیش اخطار و کنترل آتش
هدفیاب بسیار دوربرد با برد صدها کیلومتر
شناسایی و رهگیری همزمان 14 موشک زمین به زمین بالستیک
توانایی تمیز دادن بین موشک بالستیک، هواپیما یا سایر انواع موشکها
توانایی پادکار سامانه ضدعمل الکترونیک (ECCM)
توانایی جابجایی وترابری آسان
رادار گرین پاین ((Green Pine
در سال ۲۰۰۵ موشک ختس-۲ علیه موشک بالیستیک مشابه شهاب-۳ با موفقیت آزمایش شد. نتیجه آزمایش نشان داد که این موشک قادر به رهگیری موشکهای مجهز به کلاهکهای جداشونده و دامهای تعبیهشده برای فریب سیستمهای دفاع موشکی است. فرمانده نیروی دفاع موشکی اسرائیل معتقد است که حتی در صورت مجهز بودن موشک دشمن به کلاهک هستهای یا سلاحهای غیرمتعارف دیگر از آنجا که انفجار در ارتفاع بسیار بالا انجام میشود مواد منفجره موشک منهدم و پراکنده شده و تلفاتی به جا نخواهد گذاشت. در درگیری احتمالی با موشکهای بالیستیک ایران از ختس به عنوان سلاح ردیف اول استفاده شده و پدافند آمریکایی پاتریوت که در جنگ خلیج فارس ۱۹۹۱ علیه موشکهای اسکاد عراق استفاده شدند به عنوان سیستم دفاع موشکی پشتیبان و یدک فعالیت خواهند کرد. 30% از هزینه تولید ضدموشک ختس، توسط ایالات متحده آمریکا تأمین شده و بنابراین فروش آن به دیگر کشورها، مستلزم دریافت اجازه از دولت واشنگتن نیز است. در سفری که رئیس جمهور اسرائیل در ماه نوامبر ۲۰۰۷ میلادی به ترکیه داشت، برخی منابع اعلام کردند که ترکیه قصد خرید موشکهای ضدموشک بالستیک ختس و ماهواره جاسوسی اوفک (افق) از اسرائیل را دارد.
لانچر پرتاب سامانه آرو 2
در پایان این نکته ی بسیار مهم را نباید از یاد برد که علیرغم کلیه تبلیغات موجود در مورد سامانه های پدافندی اسرائیل از جمله (ختس) و (پاتریوت) و در کل مجموعه گنبد به اصطلاح آهنین این رژیم در رسانه های غربی ، فرود ده ها راکت شلیک شده از باریکه غزه و لبنان در چندین مرحله جنگهای صورت گرفته در سرزمینهای اشغالی را که از نظر تکنولوژی به کار رفته به هیچ عنوان حتی قابل مقایسه با موشکهای بالستیک ایرانی نمیباشند ، میتوان به عنوان یک مثال نقض ساده در این بین به میان آورد، که صحت آمار و تبلیغات موجود در مورد این سامانه ها را را زیر سوال برده و باعث تزلزل در اثبات این برتری پدافندی رژیم صهیونیستی میشود.